Vanochtend heb ik mijzelf een groot cadeau gedaan door ze eindelijk te kopen. Een paar Zweedse klompen. Een soort kruising tussen gewone houten klompen en Crocs (foto onderaan deze blog…). Praktisch, degelijk en prima om even aan te schieten voor één van de vele klussen hier op de boerderij. Maar ook: foeilelijk en zeker niet cool! Hoewel ik ze als kind ook jarenlang heb gedragen, kwam er daarna een periode waarin Zweedse klompen voor mij een no go werden. Liever nog liep ik op hippe sneakers door de bagger. Bij het schrijven van deze blog ontlokt dat bij mijzelf een glimlach: waar maakte ik me nou zo druk om? Maar zoals met veel dingen waarover ik schrijf komt dat inzicht pas jaren later nu al ik grote stappen heb gezet in mijn persoonlijke ontwikkeling.
De Zweedse klompen vertegenwoordigden daarbij iets groters. Het ging natuurlijk niet écht om die klompen. Het ging over het maskeren van onzekerheid en onvrede. De onzekerheid van een (jonge)man die, gevoed door ervaringen (pesten, eenzaamheid), overtuigingen en een voortdurende stroom prikkels van buitenaf zichzelf niet cool en mans vond. De “oplossing” werd jarenlang gevonden in zaken die in mijn ogen gaaf en mannelijk gevonden werden. Onverschilligheid, sarcastische grappen, roken en teveel drinken tijdens het uitgaan.
Nu weet ik dat het maskeren van onvrede en onzekerheid niet alleen héél veel kostbare energie kost, maar ook gedoemd is om te mislukken. Natuurlijk werd ik niet werkelijk méér gewaardeerd of aantrekkelijker gevonden door deze camouflage-act. Hooguit ijdel, vermakelijk of juist afstandelijk en onpeilbaar. Als tiener, student en ook nog een hele tijd daarna had ik dat echter niet in de gaten. Ik was vaak teleurgesteld en vol zelfverwijt dat ik ondanks al mijn “inspanningen” maar niet de populaire jongen werd.
Voor mij kwam het omslagpunt toen ik na jarenlang worstelen serieus met mijzelf aan de slag ging: coaching, mannencirkels, workshops en ook heel veel ruimte voor verstilling en reflectie. Van verharding naar mildheid. Van buiten naar binnen. Van kantoortuin naar eigen baas en veel naar buiten. Van ongezond naar gezond. Onvrede en ongemak niet meer camoufleren maar aankijken en onderzoeken. En daarna kwam de weg omhoog.
Sinds ik mijzelf de moeite waard ben gaan vinden om – soms letterlijk – in te investeren, ervaar ik veel meer geluk zowel immaterieel als materieel. Ik ben meer in balans, ervaar eigenaarschap over mijn leven, voel me fitter dan ooit en run een succesvol bedrijf. En vanuit die mindset draait het niet meer om wat anderen cool zouden vinden, maar om wat voor mij werkelijk belangrijk is. Zoals praktisch schoeisel dat ook vies mag worden, hoe onooglijk ook 🙂
Maak jij het jezelf moeilijker dan nodig door vooral af te stemmen op de buitenwereld? Lukt het je niet om vanuit rust en zelfacceptatie te ontdekken wat je werkelijk drijft? Wil je graag “mannelijk” en succesvol zijn, maar ren je jezelf daarin totaal voorbij? Lukt het niet om met anderen te “connecten” omdat je niet je ware zelf laat zien? Ben je ondernemer maar lekt er te veel kostbare energieweg uit je onderneming omdat je vooral met je eigen sores bezig bent? Dan gun ik jou óók die weg omhoog! De Wildeman biedt verschillende activiteiten om je daarbij te helpen. Alleen of met andere mannen. Laagdrempelig of juist intensief. Kijk bijvoorbeeld eens bij de mannencirkel, de kickstart of de nieuwe all in retreat! Of neem contact op, ik denk graag met je mee voor een activiteit of programma op maat.
Vind je het leuk om De Wildeman te volgen op sociale media? Zoek op Facebook naar @@dewildemancoach of op Instagram naar wildeman_14. Lees je mijn blog graag? Deel deze vooral met anderen die het misschien leuk vinden. Je kunt je ook deze blog-serie ook volgen.